Cały świat obiegła w połowie stycznia wiadomość o tym, że w kanadyjskiej prowincji Ontario legalną działalność rozpoczęła Partia Islamska Ontario. To pierwszy krok do startu w wyborach formacji politycznej, która nie ukrywa, iż jej celem jest przekształcenie Kanady w islamską republikę.
Polityka multikulturalizmu – tak szeroko realizowana w Kanadzie za sprawą liberaln-lewicowego rządu Justina Trudeau – doprowadziła do powstania w kluczowej prowincji kraju partii jawnie odwołującej się do islamskich zasad, w tym szczególnie do prawa szariatu. Islamiści zalegalizowali już swoje ugrupowanie i zamierzają wystartować w najbliższych wyborach. Mają powody, by liczyć na wyborczy sukces, gdyż 37-milionową Kanadę zamieszkuje populacja muzułmańska, przekraczająca już szacunkowo 1,5 miliona osób. Pochodzą oni głównie z Indii i Pakistanu, ale nie brakuje też przybyszów z Półwyspu Arabskiego.
Czy władze liberalno-demokratycznego państwa powinny pozwalać na funkcjonowanie w jego ramach partii, która – choć nie drogą zbrojnej interwencji, ale pokojowych przemian – chce doprowadzić do zastąpienia tego ustroju innych, niedemokratycznym? Islamskie republiki charakteryzuje średni lub wysoki stopień represyjności władz, a także szereg obostrzeń i przepisów dyskryminujących przedstawicieli innych wyznań.
Oczywiście, na ten moment trudno jest zakładać że milionowa społeczność, nawet przy dużej mobilizacji wewnętrznej i poparciu części nieislamskich wyborców, będzie w stanie przy tak radykalnym programie politycznym przegłosować pozostałe partie. W sondażach wciąż prym wiodą Liberałowie Justina Trudeau oraz Konserwatyści progresywni, których liderem jest były premier Harper. Niemniej jednak, trudno nie dostrzec pewnych podobieństw pomiędzy sytuacją polityczną Kanady, a doświadczeniem historycznym Republiki Weimarskiej. Partia Narodowo-Socjalistyczna głosiła w latach dwudziestych program przekształcenia Niemiec drogą parlamentarną, a więc w pełni legalną. Co stało się po roku 1933 i dojściu Adolfa Hitlera do władzy – dziś wszyscy już wiemy. Takiej refleksji prawdopodobnie zabrakło dotąd stróżom demokracji w Kanadzie.
Wypowiedz się na ten temat na: Akcjach społecznych
